نفس بریده تر از خواستن «تو» ،
که «کافی » است برای نتوانستن «عشق» و نشدن «ما»،
و«لازم» برای اثبات عقیم بودن دلتنگی و غرور،
در هم آغوشی با فاصله ها...
ابنک؛
خواب،
به احترام خیال های ریخته در سرم،
جمع نمی شود در چشم هایم...
شب اما،
به احتمال خواب تو، بلند می شود...
برچسب : نویسنده : mnarcis2nda بازدید : 234