نیمکت کنار فواره ی نور،
جای خالیه تو گریه آوره،مرگ لحظه های شیرین منه !
یادته به روی اون نیمکت نور، از تو واژه ها غمو خط میزدیم؟
دورمون پرنده ها بودن و عشق ،
من میخواستم با تو پرواز کنم و،برسم به عاشقی اما نشد ...
یه سبد خاطره داره یاد تو،
شکر ِ رؤیا که هنوزم میتونم، توی رؤیا روی ماهتو ببینم ...
از خدا میخوام که عطر دلخوشی،
ممنونم از شبِ رویا،که بازم ، وقت دلتنگی به دادم میرسه ...
نیمکت کنار فواره ی نور،
جای خالیه تو گریه آوره، مرگ لحظه های شیرین منه ...
برچسب : نویسنده : mnarcis2nda بازدید : 300