باران برای تو می بارد...

    به خاطرپاییز نیست که از شاخه می‌افتند... 

قرار است تو از این کوچه بگذری، 

              و آن‌ها ،پیشی می‌گیرند از یکدیگر، 

                                       برای فرش کردن مسیرت... 

گنجشک‌ها، 

      از روی عادت نمی‌خوانند، 

      سرودی دسته‌جمعی را تمرین می‌کنند، 

                                       برای خوش‌آمد گفتن به تو.. 

باران برای تو می‌بارد، 

                 و رنگین‌کمان؛ ایستاده بر پنجه‌ی پاهایش! 

                                          سرک کشیده از پسِ کوه، 

                                                      تا رسیدن تو را تماشا کند... 

نسیم هم مُدام می‌رود و بازمی‌گردد!

                    با رؤیای گذر از درز روسری،

                               و دزدیدن عطر موهایت!

زمین و عقربه‌ی ساعت‌ها،برای تو می‌گردند

و من

به دورِ تو!